Fota: sacsietki
Da hetaha zvanka (na zapis źviarnuŭ uvahu «Fłahštok») Katlaroŭ zvaniŭ infakazačcy ad imia vydumanaha pracadaŭcy, kab razyhrać. Niby jon znajšoŭ jaje abjavu, što jana moža pafarbavać płot i vykapać bulbu.
Bondarava na nastupny dzień z samaha ranku vyrašyła jamu pierazvanić. Katlaroŭ pierajšoŭ na biełaruskuju movu, čym vyklikaŭ padazreńni ŭ aktyvistki — taja choć i vučycca ŭ BDPU na śpiecyjalnaści «biełaruskaja mova i litaratura», ale ŭsio adno pabłytała jaje z ukrainskaj.
«A vy z Chachlandyi? Čyj Krym?» — pačała dapytvać Katlarova.
«Vam što, biełaruskaja mova nie padabajecca?» — praciahvaŭ toj.
«Davaj, čyj Krym, udakładniaj!»
Paśla nazvała pravakatara «chachłom» i ŭsio nastojvała dać adkaz pra Krym.
«Davaj, davaj, kažy. Słabo?»
«Davaj, kažy, cuda!»
Tamu, što ŭ pravakatara biełaruski numar telefona, jana znajšła svajo tłumačeńnie: «Ty pryjechaŭ u Biełaruś, kupiŭ biełaruski numar i ciapier sprabuješ mnie niešta raskazać».
Katlaroŭ u kancy razmovy nazvaŭ Bondaravu «babošaj» i paabiacaŭ vykłaści hetu razmovu ŭ sieciva. Što i zrabiŭ.
