Julija Michajłava z synami: Alaksandram (krajni źleva), Stefanam i Daniiłam, 27 lutaha 2024 hoda. Fota: instahram hieraini
Učora raspaŭsiudziłasia viersija sa spasyłkaj na palicyju, što Kalcoŭ skončyŭ žyćcio samahubstvam. Ale, mahčyma, heta była paśpiešnaja vysnova. «Lusterka» źviazałasia z byłoj žonkaj Kanstancina Julijaj Michajłavaj, jakaja žyvie ź dziećmi ŭ ZŠA (i vielmi blizka ad miesca zdareńnia), i jana raspaviała detali trahiedyi.
«Trahiedyi ničoha nie pradviaščała»
— Tolki što razmaŭlała ź miedycynskim ekśpiertam, — adznačaje Julija. — Śledstva ŭziało materyjały na taksikałahičnyja analizy. Usie vyniki buduć hatovyja na praciahu miesiaca. U palicyi zastaŭsia taksama telefon i noŭtbuk Kanstancina — da zaviaršeńnia rasśledavańnia. Prosta ciapier nielha dakładna śćviardžać, ci byŭ heta suicyd abo niaščasny vypadak.
— Jakoje vaša mierkavańnie?
— Heta byŭ niaščasny vypadak. U nas zastaŭsia stary siamiejny kampjutar z elektronnaj poštaj Kanstancina. Ja viedała paroli i ŭdałosia adkryć niekatoryja listy.
U Kanstancina byli dalej zabraniravanyja apartamienty ŭ inšym miescy. Byli apłačanyja pakupki, jakija jašče nie pryjšli. Nadoŭha arandavanaja mašyna. Heta značyć jon nie źbiraŭsia sychodzić z žyćcia. Usiakaje, viadoma, moža ŭ hałavie strelnuć, ale trahiedyi ničoha nie pradviaščała.
— Na jakim paviersie žyŭ Kanstancin?
— Na 23-m. Hety hatel u Majami, dzie ŭsio zdaryłasia, znachodzicca prykładna za hadzinu jazdy ad našaha doma.
— Vy byli tam?
— Nie. Źbirajemsia pajechać u čaćvier. U hateli jašče zastaŭsia čamadan Kanstancina z adzieńniem i rečami.
«Kanstancin chacieŭ sustrecca ź dziećmi na viačeru»
— Ad kaho vy daviedalisia sumnuju navinu?
— Ad detektyva. Heta było 18 sakavika. Mnie spačatku telefanavali niekalki razoŭ, pytalisia, ci doma ja, kazali, što chočuć niešta raskazać nakont Kanstancina. A potym pryjechaŭ detektyŭ. Jon staraŭsia, nakolki heta mahčyma, miakka padnieści navinu. Ale, zrazumieła, u mianie byŭ šokavy stan… potym jon dzialiŭsia infarmacyjaj, karektna zadaŭ niekalki pytańniaŭ, patłumačyŭ roznyja pracedurnyja momanty i skazaŭ telefanavać jamu ledź što ŭ luby čas.
— Jaki emacyjny stan vašych dziaciej?
— Składanaje pytańnie. Starajemsia nie sumavać. Nie viedaju, jak jašče skazać.
Starejšym synam, Daniiłu i Alaksandru ciažej, jany ŭsio dobra razumiejuć. Im 18 i 16 hadoŭ. Małodšamu, Stefanu, piać hadoŭ. Jon dumaje, što tata ciapier u rai. Stefan, praŭda, spytaŭ, jak tata pamior, ale ja pakul jamu nie adkazała. Spadčyńnikam, darečy, tut ličycca starejšaje dzicia, a nie byłaja žonka ci dziaŭčyna.
Tamu treba budzie vazić Daniiła z saboj, kab raśpisvacca va ŭsich dakumientach, źviazanych sa spravaj.
— Vy źbiralisia pabačycca z Kanstancinam?
— My vielmi mała razmaŭlali apošnim časam. U kožnaha svajo žyćcio, da taho ž jon pracavaŭ udalečyni ad dziaciej (apošnija dva hady Kalcoŭ byŭ pamočnikam hałoŭnaha treniera ŭ kłubie «Sałavat Jułajeŭ» z Ufy). Kanstancin u asnoŭnym razmaŭlaŭ ź imi pa telefonie. Na hety raz jon chacieŭ sustrecca ź dziećmi na viačeru. Ale Stefan rana kładziecca spać, niešta nie atrymałasia, i jany źbiralisia pabačycca paźniej.
«U numary znajšli pustyja plaški»
— Vas ździviła paviedamleńnie nakont samahubstva?
— Dumaju, heta vašy kalehi niešta nie tak zrazumieli. Abo vydali zdahadku palicyi ab suicydzie za fakt — usio ž taki ludzi redka padajuć sami pa sabie. Viersiju z zabojstvam u palicyi adrazu adkinuli — Kanstancin byŭ u numary adzin. Voś i skazali, što, mahčyma, było samahubstva. Ale, paŭtarusia, ničoha nie pradviaščała, što Kanstancin źbiraŭsia saskočyć.
— Jakaja karcina taho, što adbyłosia paśla aznajamleńnia z usimi detalami?
— Chutčej za ŭsio, jon byŭ vielmi pjany. Na žal, chakieisty časam hrašać hetym. U numary, dzie spyniaŭsia Kanstancin, znajšli pustyja plaški z-pad ałkaholu. Tam byŭ bałkon ź vidam na akijan. Vierahodna, Kanstancin nie ŭsačyŭ za svaimi dziejańniami.
— Vy b chacieli, kab paćvierdziŭsia niaščasny vypadak?
— Tak. Dzieciam tak było b spakajniej. Daniił i Alaksandr čytali ŭ internecie pra samahubstva i, viadoma, im nie pa sabie. Tam i inšyja roznyja viersii vyłučalisia, pakul čakała razmova ź miedekśpiertam.
«Da Sabalenki ŭ mianie narmalnaje staŭleńnie»
— Jak spraŭlajeciesia adna z usim?
— U mianie niama vybaru. Vyžyvaješ, jak možaš. Pa-inšamu nijak. Rablu lepšaje, što mahu rabić.
— Šmat atrymali paviedamleńniaŭ sa słovami padtrymki?
— Vielmi. Pisali ludzi z chakiejnaha śvietu, spartsmieny i prosta nieznajomyja. Ja ŭsim vielmi ŭdziačnaja za słovy i dziejańni. Naprykład, dapamoh pasoł Biełarusi ŭ Vašynhtonie, padkazaŭ niekatoryja niuansy, prakansultavaŭ.
— Vy choć raz razmaŭlali z Arynaj Sabalenkaj?
— Tak, davodziłasia. Pryjemnaja dziaŭčyna. Moj dopis niekalki hadoŭ tamu byŭ pradyktavany emocyjami, było vielmi baluča. Ja vielmi lubiła Kanstancina… ale Sabalenka dobra staviłasia da maich dziaciej, tamu da jaje ŭ mianie narmalnaje staŭleńnie.
— Dzie pachavajuć Kalcova?
— Źbirajem usie dakumienty, kab transpartavać pareštki Kanstancina ŭ Biełaruś. Minsk — jaho radzima, tam jaho brat, svajaki. U mianie tam šmat siabroŭ, ja ŭ dobrych adnosinach z baćkami Kości. Dy i ŭ našych dziaciej biełaruskaje hramadzianstva (sama Julija naradziłasia ŭ Łatvii). Pahladzim, jak usio składziecca. Žyćcio ŭ ZŠA darahoje, nie viedaju, dzie apyniemsia. Pakul u dziaciej tut škoła, a tam budzie vidać. Davodzicca ciapier vyrašać kuču pytańniaŭ, ź jakimi raniej, zrazumieła, nie sutykalisia.
Čytajcie taksama:
«Jon pasvaryŭsia». Pieršy trenier Kalcova ličyć, što jaho hibiel źviazanaja ź siamiejnymi prablemami
«Vidavočny suicyd». Palicyja Majami prakamientavała śmierć Kanstancina Kalcova
Što za piacizorkavy hatel, u jakim trahična abarvałasia žyćcio Kanstancina Kalcova?
