Mikoła Malaŭka
«Učora dniom patelefanavała žonka Mikoły i paviedamiła, što jon prykładna ŭ 13:30 cicha pajšoŭ z žyćcia», — skazaŭ Mikoła Čarniaŭski.
Mikoła Malaŭka naradziŭsia 13 śniežnia 1941 hoda ŭ vioscy Mikałajeŭščyna Staŭbcoŭskaha rajona.
Pisać vieršy jon pačaŭ jašče ŭ školnyja hady. Malaŭka aŭtar paetyčnych zbornikaŭ «Jeduć marazy», «Łotać», «Koła», «Dar», «Dzička ŭ poli», «Słaniečnik», «Ramans na dva hałasy», «Słuchaju doždž». Šyrokuju viadomaść atrymali zborniki vieršaŭ «Zimni doždž», kniha liryki «Rušničok na kryžy», etnahrafičnaja kniha «Siadziba, abo Chata z matčynaj dušoju» i inš.
Samaj važnaj knihaj u svaim žyćci Mikoła Malaŭka ličyŭ zbornik «Staraja ziamla», u jaki ŭvajšło kala 300 sanietaŭ. Hetaja kniha pryśviečanaja jahonaj rodnaj vioscy i jaje žycharam.
Na vieršy paeta byli napisany pieśni, pavodle dramatyčnych tvoraŭ stavilisia śpiektakli. Jon łaŭreat Litaraturnaj premii imia Arkadzia Kulašova i inšych uznaharod.
Pavodle słoŭ Mikoły Čarniaŭskaha, raźvitańnie ź Mikołam Malaŭkam budzie prachodzić u Minsku na vuł. Kulman, 33A, 6 krasavika z 9.00 da 10.00. Pachavańnie projdzie na radzimie niabožčyka — u vioscy Mikałajeŭščyna Staŭbcoŭskaha rajona.
Čytajcie taksama:
Pamior kaliści viadomy błohier Ciełahrejkin
Pamior biełarus Alim Kašavaraŭ, jaki hieraična ratavaŭ ludziej u «Krokus Sici Chole»
